- Η κατανάλωση βρώμης, σίτου και ορισμένων φρούτων όπως μπανάνα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 1.
- Τα σταυρανθή λαχανικά όπως μπρόκολο, λάχανο κ.λπ. συσχετίστηκαν με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.
- Ο διαβήτης τύπου 1 σχετίζεται με γενετική προδιάθεση και περιβαλλοντικούς παράγοντες.
- Η μελέτη διαπίστωσε ότι η κατανάλωση φρούτων όπως μπανάνες αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.
- Απαιτείται μελλοντική έρευνα για επιβεβαίωση των ευρημάτων.
- Η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη διαβήτη τύπου 1, αλλά δεν υπάρχουν ακόμη συγκεκριμένες διατροφικές οδηγίες για την πρόληψή του.
Η κατανάλωση συγκεκριμένων τροφίμων, όπως η βρώμη, το σιτάρι και ορισμένα φρούτα όπως η μπανάνα, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 1 ή νεανικού διαβήτη όπως είναι γνωστός. Αντίθετα, η κατανάλωση ορισμένων λαχανικών μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου. Αυτά είναι τα συμπεράσματα μιας φινλανδικής μελέτης που παρουσιάστηκε στην 60ή ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD), η οποία πραγματοποιήθηκε μεταξύ 9-13 Σεπτεμβρίου στη Μαδρίτη της Ισπανίας.
Η μελέτη διερεύνησε πώς συγκεκριμένες τροφές σχετίζονται με την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 1. Οι ερευνητές ανέλυσαν τη διατροφή περίπου 5.000 παιδιών με γενετική προδιάθεση για νεανικό διαβήτη. Όταν εξέτασαν όλα τα τρόφιμα μαζί, η βρώμη, τα δημητριακά με γλουτένη και ορισμένα φρούτα, συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 1, ενώ τα σταυρανθή λαχανικά, όπως το μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το λάχανο, το κουνουπίδι και τα σέσκουλα, συσχετίστηκαν με μειωμένο κίνδυνο.
Παράγοντες κινδύνου
Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 είναι ένας τύπος διαβήτη που έχει διαφορετικούς παράγοντες κινδύνου από τον διαβήτη τύπου 2. Ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου είναι η ύπαρξη μέλους της οικογένειας που πάσχει από διαβήτη τύπου 1.
«Ο διαβήτης τύπου 1 εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα με γενετική προδιάθεση για αυτοάνοσες παθήσεις – συμπεριλαμβανομένου του οικογενειακού ιστορικού διαβήτη τύπου 1, των παθήσεων του θυρεοειδούς και της κοιλιοκάκης – ενώ περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν αυτόν τον κίνδυνο. Θεωρείται ότι μια ιογενής λοίμωξη όπως ο εντεροϊός «ξεκλειδώνει» αυτόν τον υποκείμενο γενετικό κίνδυνο και με την πάροδο του χρόνου το άτομο αναπτύσσει διαβήτη τύπου 1» δήλωσε στο Medical News Today η Ρεμπέκα Χικς παιδιατρική ενδοκρινολόγος και ιατρική διευθύντρια στο MemorialCare Miller Children’s & Women’s Hospital Long Beach Endocrine and Diabetes Center στο Long Beach της Καλιφόρνια, η οποία δεν συμμετείχε στην πρόσφατη μελέτη.
Τι έδειξε η μελέτη
Οι ερευνητές ανέλυσαν 34 διαφορετικές ομάδες τροφίμων και διαπίστωσαν ότι όσο περισσότερα φρούτα όπως μπανάνες, βρώμη ή σίκαλη έτρωγαν τα παιδιά, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο κίνδυνος να εμφανίσουν την ασθένεια. Ανέλυσαν δεδομένα από 5.674 παιδιά τα οποία παρακολούθησαν από τη γέννησή τους μέχρι την ηλικία των 6 ετών. Όλα τα παιδιά που συμμετείχαν είχαν γενετική προδιάθεση για διαβήτη τύπου 1. Κατά τη διάρκεια της περιόδου συλλογής δεδομένων, 94 παιδιά εμφάνισαν διαβήτη τύπου 1 και 451 ανέπτυξαν αυτοάνοσες διαταραχές.
Ωστόσο, οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν ότι απαιτείται μελλοντική έρευνα ώστε να επαληθευτούν τα ευρήματα.
«Η έρευνά μας υποδηλώνει έντονα ότι η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη διαβήτη τύπου 1. Τα ευρήματά μας φυσικά πρέπει να επιβεβαιωθούν από άλλες μελέτες. Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να δώσουμε καμία διατροφική οδηγία για την πρόληψη του διαβήτη τύπου 1. Πρέπει να μάθουμε ποιοι παράγοντες σε αυτά τα διατροφικά σημαντικά τρόφιμα που καταναλώνονται συχνά, συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο ασθένειας» δήλωσε ο Σούβι Βιρτάνεν, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και ερευνητής στο Φινλανδικό Ινστιτούτο Υγείας και Πρόνοιας.
ΠΗΓΗ: Medical News Today
