- Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία μεταβάλλεται απροσδόκητα, σύμφωνα με παρατηρήσεις του Hubble αστρονόμων.
- Νέες παρατηρήσεις έδειξαν αλλαγές στη Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα σε διάστημα μηνών, βοηθώντας στην κατανόηση του καιρού σε εξωπλανήτες.
- Αλλαγές περιλαμβάνουν τη φωτεινότητα του πυρήνα της καταιγίδας και τη συρρίκνωσή της εντός ζώνης ανέμου.
Οι απροσδόκητες παρατηρήσεις, τις οποίες έκανε το Hubble επί 90 ημέρες από τον Δεκέμβριο έως τον Μάρτιο, δείχνουν ότι η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα (Great Red Spot, ή GRS για συντομία) δεν είναι τόσο σταθερή όσο φαίνεται, ισχυρίζονται οι αστρονόμοι.Οι αστρονόμοι παρατηρούν την Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα εδώ και τουλάχιστον 150 χρόνια. Οι επιστήμονες της NASA χρησιμοποιούν το Hubble για να παρακολουθούν τη συμπεριφορά της μία φορά το χρόνο μέσω του προγράμματος Outer Planet Atmospheres Legacy ή OPAL. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα παρατηρεί τους εξωτερικούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και παρακολουθεί πώς αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου.
Όμως οι νέες παρατηρήσεις έγιναν ξεχωριστά μέσω ενός προγράμματος αφιερωμένου στη λεπτομερέστερη μελέτη της Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας, παρακολουθώντας πώς η καταιγίδα μεταβάλλεται σε διάστημα μηνών. Οι γνώσεις αυτές μπορούν να βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν πώς μπορεί να είναι ο καιρός σε εξωπλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από άλλα άστρα.
Η ομάδα της Σάιμον χρησιμοποίησε τις εικόνες υψηλής ανάλυσης του Hubble για να εξετάσει με λεπτομέρεις το μέγεθος, το σχήμα και τις χρωματικές αλλαγές της Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας.
«Όταν κοιτάζουμε προσεκτικά, βλέπουμε ότι πολλά πράγματα αλλάζουν από μέρα σε μέρα», ανέφερε η Σάιμον. Στις αλλαγές περιλαμβάνεται η φωτεινότητα του πυρήνα της καταιγίδας όταν η GRS βρίσκεται στο μεγαλύτερο μέγεθός της, καθώς ταλαντώνεται.
«Αυτή τη στιγμή υπερπληρώνει τη ζώνη πλάτους της σε σχέση με το πεδίο του ανέμου. Μόλις συρρικνωθεί μέσα σε αυτή τη ζώνη, οι άνεμοι θα την κρατήσουν πραγματικά στη θέση της», εξήγησε η Σάιμον.
(Με πληροφορίες από cnn.gr / photo: pixabay)