Το άρθρο εξερευνά το μυστήριο του «Τέρατος της Gevaudan», ενός πλάσματος που τρομοκράτησε την περιοχή του Gévaudan στη Γαλλία από το 1764 έως το 1767, σκοτώνοντας δεκάδες ανθρώπους, κυρίως γυναίκες και παιδιά. Οι επιζώντες περιέγραψαν το τέρας ως μεγαλύτερο από έναν λύκο, με κοκκινωπό τρίχωμα και εξαιρετική ταχύτητα, ενώ οι επιθέσεις του συγκέντρωσαν την προσοχή του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ’.
Παρά την εξόντωση ενός μεγάλου ζώου το 1767, οι βιοψίες αποκάλυψαν ότι δεν ήταν το αναμενόμενο τέρας. Πολλές θεωρίες προσπαθούν να εξηγήσουν την ταυτότητα του τέρατος, από μεγάλους λύκους και υβρίδια μέχρι την πιο μυθική υπόθεση ενός λυκάνθρωπου.
Πιο αναλυτικά:
Οι λυκάνθρωποι είναι αγαπημένες φιγούρες της μυθοπλασίας τρόμου, που έχουν εμφανιστεί σε πλήθος βιβλίων, ταινιών και σειρών.
Από το 1764 έως το 1767, η περιοχή του Gévaudan, που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της Γαλλίας (σήμερα κοντά στην περιοχή της Λοζέρ), έγινε το σκηνικό για μια σειρά από φρικιαστικές επιθέσεις. Το πλάσμα που ευθυνόταν για αυτές τις επιθέσεις, που είχε σκοτώσει και κατακρεουργήσει δεκάδες ανθρώπους, κυρίως γυναίκες και παιδιά, ονομάστηκε «το Τέρας της Gevaudan».
Όσοι επιβίωσαν από τις επιθέσεις, περιέγραψαν το πλάσμα ως κάτι μεγαλύτερο από έναν λύκο, με κοκκινωπό τρίχωμα, δυνατά σαγόνια και ουρά σαν μαστίγιο. Είπαν ότι είχε ένα μεγάλο κεφάλι, αιχμηρά δόντια και εξαιρετική ταχύτητα. Οι περιγραφές το χαρακτήρισαν ως υπερφυσικό τέρας, το οποίο, επιπλέον, φαινόταν να μην αισθάνεται πόνο όταν δεχόταν σφαίρες από τα όπλα των κυνηγών που προσπαθούσαν να το σκοτώσουν.
Οι επιθέσεις του Τέρατος άρχισαν το καλοκαίρι του 1764 και επικεντρώνονταν κυρίως σε απομονωμένες περιοχές, με το πλάσμα να επιτίθεται σε ανθρώπους που έβοσκαν τα ζώα τους ή ταξίδευαν σε δάση και αγρούς. Ορισμένα πτώματα παρουσίαζαν φρικτά σημάδια, όπως κομμένα λαιμούς ή καταφαγωμένα άκρα. Οι επιζώντες ανέφεραν ότι το πλάσμα δεν έμοιαζε με έναν κοινό λύκο, αλλά με κάτι πολύ μεγαλύτερο και πιο επιθετικό.
Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΕ’ έστειλε στρατιωτικές δυνάμεις και επαγγελματίες κυνηγούς για να εξοντώσουν το τέρας, ωστόσο οι επιθέσεις συνέχισαν μέχρι το 1767. Εκείνη τη χρονιά, ένας κυνηγός ονόματι Ζαν Σαστέλ σκότωσε ένα μεγάλο ζώο, το οποίο πιστεύεται ότι ήταν το Τέρας της Gévaudan. Το σώμα του μεταφέρθηκε στο Παρίσι, αλλά μετά από έλεγχο αποκαλύφθηκε κάτι φρικτό. Η βιοψία της κοιλίας του ζώου έδειξε ότι δεν υπήρχαν ανθρώπινα υπολείμματα ή ίχνη από επιθέσεις σε ανθρώπους. Αντίθετα, ήταν ένα υπερμεγέθες λύκος, αλλά δεν ήταν το «τέρας της Gevaudan».
Θεωρίες για την ταυτότητα του τέρατος
Υπάρχουν πολλές θεωρίες για την πραγματική ταυτότητα του τέρατος:
- Μεγάλος λύκος ή αγέλη λύκων: Υπήρχαν αρκετά άγρια ζώα στην περιοχή, αλλά το συγκεκριμένο πλάσμα είχε τόσο μεγάλες διαστάσεις που οι περιγραφές το παρέπεμπαν σε κάτι ακόμα πιο τρομακτικό.
- Υβρίδιο ή παραμορφωμένο ζώο: Μπορεί να ήταν ένα τεράστιο λυκόσκυλο ή κάποιο παράξενο ζώο.
- Υπερμεγέθης ύαινα: Ορισμένοι ιστορικοί θεωρούν ότι το τέρας μπορεί να ήταν μια αφρικανική ύαινα, η οποία έφτασε στην Ευρώπη μέσω τσίρκων ή ιδιωτικών συλλογών και κατάφερε να διαφύγει.
- Δολοφόνος με εκπαιδευμένο ζώο: Υπάρχει η υπόθεση ότι κάποιος άνθρωπος μπορεί να είχε εκπαιδεύσει ένα επιθετικό ζώο για να επιτίθεται σε ανθρώπους με σκοπό να προκαλέσει χάος.
- Ένα Εφιαλτικό Πλάσμα – Λυκάνθρωπος: Εδώ βρίσκεται η πιο σκοτεινή και μυστηριώδης θεωρία: μήπως το Τέρας της Gevaudan ήταν ένας λυκάνθρωπος;
