Το άρθρο αποκαλύπτει την τραγική ιστορία πίσω από το γνωστό παιδικό τραγούδι “Ήταν ένα μικρό καράβι”, που συνδέεται με το ναυάγιο της γαλλικής φρεγάτας Medusa το 1816.
Ο καπετάνιος Υγκ Ντυρουά ντε Σωμερύ, αγνοώντας τις οδηγίες και την πορεία, προσάραξε το πλοίο σε ξέρα, οδηγώντας σε μια δραματική κατάσταση όπου οι επιβάτες αναγκάστηκαν να επιβιώσουν σε μια αυτοσχέδια σχεδία για 13 ημέρες.
Αντιμετωπίζοντας πείνα και κακουχίες, οι επιζώντες οδηγήθηκαν σε απεγνωσμένες επιλογές, με αποτέλεσμα μόνο 10 από τους 150 επιβαίνοντες να διασωθούν.
Πιο αναλυτικά:
Η αλήθεια είναι πως πολλοί από εμάς μεγαλώνοντας συνειδητοποιήσαμε πως οι στίχοι στο παιδικό τραγούδι “Ήταν ένα μικρό καράβι” έκρυβαν μέσα τους πολύ περίεργες ιστορίες, αλλά μάλλον δεν γνωρίζετε περί τίνος πρόκειται. Η ιστορία του τραγουδιού προέρχεται από την τραγωδία του ναυαγίου της γαλλικής φρεγάτας Medusa.
Στις 17 Ιουνίου 1816 λοιπόν η φρεγάτα ξεκινά από τη Γαλλία για να φτάσει στη Σενεγάλη. Μαζί με τη φρεγάτα ακόμη τρία πλοία ακολουθούν το ίδιο ταξίδι. Το πλοίο Argus, το ανεφοδιαστικό Loire και η κορβέτα Echo.
Καπετάνιος ο Υγκ Ντυρουά ντε Σωμερύ, ο οποίος είχε να κάνει τόσο μεγάλο ταξίδι, περίπου 20 χρόνια! Ο ντε Σωμερύ βρέθηκε όμως σε αυτή τη θέση, παρά την αποχή του, επειδή ήταν φίλος του βασιλιάς της Γαλλίας. Σε μια κίνηση εντυπωσιασμού, ο ίδιος δεν ακολούθησε τη γνωστή πορεία, αγνόησε το πλήρωμα και τα άλλα 3 πλοία, έχοντας μεγαλύτερη ταχύτητα από τους υπόλοιπους και έφυγε προς μια άλλη κατεύθυνση. Μετά από δυο μέρες η Μέδουσα βρισκόταν κατά 100 ναυτικά μίλια εκτός πορείας και έφτανε στη Μαυριτανία, ώσπου μετά από έναν αδέξιο χειρισμό προσάραξε σε μια μεγάλη ξέρα και όσες προσπάθειες και να γινόντουσαν το πλοίο είχε κολλήσει.
«Να δούμε ποιος θα φαγωθεί»
Ο ντε Σωμερύ διατάζει να εγκαταλειφθεί το πλοίο, όμως το πρόβλημα ήταν πλέον άλλο… Αν επιβιβάζονταν όλοι στις σωσίβιες λέμβους, το 1/3 θα έμενε εκτός!
Έτσι οι τεχνικοί του πλοίου έφτιαξαν μια αυτοσχέδια τεράστια σχεδία προκειμένου να χωρέσουν σε αυτή οι περίπου 150 άνθρωποι που ξέμειναν, η οποία ήταν δεμένη με σχοινιά με τις σωσίβιες λέμβους. Έπειτα τα σχοινιά κόπηκαν και η σχεδία έμεινε… ξεκρέμαστη, παλεύοντας με καταιγίδες, ισχυρούς ανέμους και τεράστια κύματα για 13 μέρες!
«Και σε πέντε έξι εβδομάδες σώθηκαν όλες οι τροφές»
Οι εντάσεις πολλές, η εξάντληση απίστευτη, και οι αξιωματικοί εκτελούσαν όποιον διαμαρτύρονταν. Άλλοι πέθαιναν από την πείνα και τις κακουχίες. Τότε όσοι επιβίωσαν έπρεπε να πάρουν απόφαση, είτε να πεθάνουν είτε να φάνε τα πτώματα. Άλλοι δεν μπόρεσαν, άλλοι όμως έτρωγαν τα πτώματα για να μείνουν ζωντανοί. Μετά από μέρες, το πλοίο Argus τους βρήκε. Από τους 150 εν τέλει έζησαν μόλις 10.
