Οι αρχαίοι μύθοι της Ελλάδας είναι τόσο συναρπαστικοί που ολόκληρη στρατιά από ιστορικούς και μελετητές έχουν ασχοληθεί εκτενώς.

Οι περιγραφές όμως του Ομήρου στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια και του Ησίοδου στη Θεογονία και στα Έργα και Ημέραι, είναι άραγε τελικά μόνο αποκυήματα της ζωηρής φαντασίας τους; Νέα έρευνα καταλήγει σε πολλά συναρπαστικά συμπεράσματα που δεν τα ξέραμε. Κάποιοι από τους αρχαίους μας μύθους έχουν συμβεί στη πραγματικότητα.

Πως είναι όμως αυτό δυνατόν θα αναρωτιέστε. Κι όμως πολλούς από τους πιο γνωστούς μας μύθους έχουν συμβεί στην πραγματικότητα λένε οι επιστήμονες.

Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, αρχαιολόγοι και ιστορικοί πίστευαν πως από κάθε γραπτό αρχαίων συγγραφέων, όπως του Ησίοδου, του Πλάτωνα, του Στράβωνα, του Διόδωρου του Σικελιώτη και κυρίως του Ομήρου, που συνδέονταν με τη μυθολογία, έλειπε κάθε “σπέρμα” αλήθειας.

Μετά τις ανασκαφές του Σλήμαν, όμως, αποδείχθηκε ότι όλα όσα έγραψε ο Όμηρος για την Τροία ήταν αληθινά, ότι οι Μυκήνες υπήρχαν και ήταν αντίπαλες των Τρώων και πολλά ακόμα.

Μπορεί να μας φαίνεται εντελώς τρελό κάτι τέτοιο αν όμως κανείς δει τις τοποθεσίες και τις ονομασίες που υπάρχουν μέσα στους μύθους θα διαπιστώσει πως πολλά από τα γεγονότα που συνέβησαν εκεί, είχαν ήδη γίνει στην πραγματικότητα.

Πολλοί από τους μύθους που μάθαμε από μικροί στα σχολικά βιβλία, τελικά ήταν από πάντα γεγονότα που έχουν συμβεί στην αρχαία εποχή των ηρώων και των πολέμων.

Τα σύνορα ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα είναι ασαφή.

Γι’ αυτό ορισμένοι από τους μυθικούς ήρωες είναι ιστορικά πρόσωπα, ενώ κάποιοι άλλοι δεν είναι. Όμως, σχεδόν όλοι και όλα εκπροσωπούν κάτι που περιγράφει κάποια δραστηριότητα του προϊστορικού ανθρώπου σε σχέση με το γεωπεριβάλλον του ή με το φυσικογεωλογικό γίγνεσθαι του χώρου του.