Μια πρόσφατη μελέτη παρουσιάζει τα νέα ευρήματα των τεχνικών βαθμονόμησης με ραδιοάνθρακα που εφαρμόστηκαν, προκειμένου να χρονολογηθεί το ναυάγιο της Κερύνειας.

Αυτό το αρχαίο ελληνικό εμπορικό πλοίο ανακαλύφθηκε το 1965 στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου από τον δύτη Andreas Cariolu, ο οποίος, ενώ έψαχνε για σφουγγάρια, βρήκε ένα ναυάγιο που θεωρείται μια από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις για την κατανόηση της ναυσιπλοΐας στην αρχαιότητα.

Επιπλέον, περισσότεροι από εκατό αμφορείς βρέθηκαν στο βυθό της θάλασσας δίπλα σε μια βάρκα μήκους περίπου 14 μέτρων, εξοπλισμένη με ένα τετράγωνο κατάρτι και επανδρωμένη, σύμφωνα με τους ερευνητές, από τέσσερις ναυτικούς.

Από τις αρχαιολογικές ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1968 και 1969, ανασύρθηκαν 391 αμφορείς που περιείχαν προϊόντα όπως κρασί, ελαιόλαδο, και αμύγδαλα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι το τελευταίο ταξίδι του πλοίου έγινε γύρω στο 300 π.Χ.. Ωστόσο, η ημερομηνία αυτή δεν ταιριάζει με τη ραδιοχρονολόγηση των δειγμάτων που ελήφθησαν στο σημείο του ναυαγίου.

Δεκαετίες μετά την αρχική του ανακάλυψη, μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο Cornell έχει αμφισβητήσει την καθιερωμένη χρονολογία, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το ναυάγιο συνέβη χρόνια αργότερα από ό, τι θεωρούνταν προηγουμένως.

Σε προηγούμενες μελέτες, η χρονολογία του ναυαγίου καθορίστηκε με τη χρονολόγηση κεραμικών και νομισματικών αντικειμένων που ανακτήθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών. Ωστόσο, η νέα ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε σύγχρονες τεχνικές όπως η ραδιοχρονολόγηση και η δενδροχρονολογία, η οποία αναλύει τους αυξητικούς δακτυλίους του ξύλου που χρησιμοποιείται στην κατασκευή σπιτιών ή σκαφών, για να αναθεωρήσει αυτή τη χρονολογία.

«Είμαστε ενθουσιασμένοι που εφαρμόζουμε επιστημονικές τεχνικές για να χρονολογήσουμε το διάσημο πλοίο της Κερύνειας λίγο πριν από 2.300 χρόνια. Είναι θεμελιώδους σημασίας για την ιστορία της ναυτικής τεχνολογίας και του θαλάσσιου εμπορίου στην κλασική Μεσόγειο», σημείωσε ο συγγραφέας.

Σημείωσε επίσης ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για τη χρονολόγηση του πλοίου και οι λύσεις σε διάφορες τεχνικές προκλήσεις που αντιμετώπισαν «θα βοηθήσουν τώρα στη χρονολόγηση άλλων ναυαγίων και στην καλύτερη ενημέρωση της ιστορίας της αρχαίας ναυσιπλοΐας».

Οι ερευνητές προσδιόρισαν ότι η βύθιση του Kyrenia συνέβη μεταξύ 296 π.Χ. και 271 π.Χ., συγκεκριμένα μεταξύ 286 π.Χ. και 272 π.Χ. . Κατά τη διάρκεια της μελέτης τους, οι επιστήμονες αντιμετώπισαν την πρόκληση της επίστρωσης πολυαιθυλενογλυκόλης (PEG) που χρησιμοποιήθηκε για τη συντήρηση των υπολειμμάτων του κύτους, η οποία περιπλέκει τη ραδιοχρονολόγηση και τις τεχνικές δενδροχρονολόγησης. Αφού αφαίρεσαν το PEG, έλαβαν ακριβέστερα δεδομένα για την ημερομηνία βύθισης του πλοίου.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η διεθνής καμπύλη βαθμονόμησης ραδιοάνθρακα για το βόρειο ημισφαίριο ήταν ξεπερασμένη για την περίοδο μεταξύ περίπου 400 π.Χ. και 250 π.Χ. Για να βελτιώσουν τη χρονολογική ακρίβεια των υπολειμμάτων αρχαίων κατασκευών, επαναβαθμονόμησαν την καμπύλη αυτή χρησιμοποιώντας δείγματα από άλλα είδη δέντρων, αποτελώντας σημαντική πρόοδο στη χρονολογική έρευνα.