Η ιστορία της Shanti Devi αφορά μια εξαιρετική περίπτωση μετενσάρκωσης από το Δελχί της Ινδίας, όπου το κορίτσι από μικρή ηλικία μιλούσε λεπτομερώς για τον προηγούμενο γάμο και τη ζωή της, προκαλώντας έκπληξη στην οικογένειά της.
Το 1935, ο Μαχάτμα Γκάντι έστειλε επίσημη επιτροπή από 15 βουλευτές και εθνικούς ηγέτες για να διερευνήσουν την περίπτωσή της, καθώς η Shanti Devi περιέγραφε με ανατριχιαστική ακρίβεια λεπτομέρειες από την προηγούμενη ζωή της, γεγονός που προκάλεσε παγκόσμιο ενδιαφέρον.
Πιο αναλυτικά:
Η μετενσάρκωση της Shanti Devi είναι από τις πιο γνωστές ιστορίες μετενσάρκωσης παγκοσμίως. Είχε ανατριχιαστικές αναμνήσεις από την προηγούμενη ζωή της και η περίπτωσή της συζητιέται και απασχολεί μέχρι σήμερα.
Η μετενσάρκωση δεν είναι διαδεδομένη στην Ελλάδα αφού δεν γίνεται δεκτή από την Ορθοδοξία. Παρόλα αυτά πολλές φορές ιστορίες μετενσάρκωσης που έρχονται από άλλες χώρες απασχολούν τόσο τον κόσμο όσο και την επιστημονική κοινότητα παγκοσμίως.
Σήμερα θα μιλήσουμε για την ιστορία της Shanti Devi. Είναι από τις πιο γνωστές ιστορίες μετενσάρκωσης αφού η κοπέλα ήξερε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από την προηγούμενη ζωή της και απασχόλησε παγκοσμίως. Διαβάστε παρακάτω:
Η ιστορία της Shanti Devi
Η Shanti Devi γεννήθηκε στο Δελχί της Ινδίας το 1926. Στο βιβλίο Reincarnation in The Twentieth Century, έκδοση Martin Ebon αναφέρεται ότι «όταν ήταν τριών χρόνων οι γονείς της διασκέδαζαν να την ακούν να μιλάει συχνά για τον άντρα και τα παιδιά της.
«Την βλέπω νυφούλα πολύ νωρίς» έλεγε ο πατέρας της. «Θα πρέπει ν’ αρχίσουμε να της φτιάχνουμε την προίκα της. Σήμερα κιόλας της αγόρασα ένα χρυσό βραχιόλι για τη μέρα του γάμου της».
Το 1935, ο Μαχάτμα Γκάντι έστειλε 15 βουλευτές, μέλη των μέσων ενημέρωσης και εθνικούς ηγέτες για να ερευνήσουν την υπόθεση του Shanti Devi, η οποία απεικονίζεται εδώ ως παιδί.
«Οι παιδιάστικες κουβεντούλες της με γέμιζαν ευτυχία βλέποντας πως η ζωή μας είναι χαρούμενη και πετυχημένη, προσπαθεί να τη μιμηθεί» έλεγε η μητέρα της.
Όσο περνούσε ο καιρός η Shanti όλο και περισσότερο μιλούσε για τον «άντρα» και τα «παιδιά» της. Η έμμονη αυτή σκέψη γύρω απ’ αυτό το θέμα και η αποχή της από παιδικά ενδιαφέροντα, έβαλε τους γονείς της σ’ έννοια. «Ποιος είναι αυτός ο σύζυγος που συνέχεια αναφέρεις;» ρώτησε η μητέρα της.
«Το όνομα του άντρα μου είναι Kedarnath» απάντησε χωρίς δισταγμό η Shanti. «Μένει στην Mutra. Το σπίτι μας είναι κίτρινο με φαρδιές αψιδωτές πόρτες και καφασωτά παράθυρα. Η αυλή μας είναι μεγάλη, γεμάτη από χρυσάνθεμα και γιασεμιά.
Κατακόκκινες μπουκανβίλλιες σκαρφαλώνουν στους τοίχους του σπιτιού. Συχνά καθόμαστε στη βεράντα και κοιτάμε το μικρό μας γιο που παίζει πάνω στα πλακάκια. Οι γιοί μας είναι ακόμα εκεί με τον πατέρα τους.»
Η επίσκεψη της Shanti στο γιατρό
Όπως ήταν λογικό οι γονείς της μικρής ανησύχησαν πολύ και κατάλαβαν πως δεν είχαν να κάνουν με ένα παιδί σαν όλα τα άλλα. Γεμάτοι τρόμο πως η κόρη τους δεν είναι ψυχικά υγιής, την οδήγησαν στον οικογενειακό τους γιατρό.
Ο γιατρός Reddy θορυβήθηκε με το πρόβλημα και βεβαίωσε τους γονείς πως η Shanti ήταν πιθανότατα ένα πανέξυπνο παιδί που μεταχειριζόταν τέτοιου είδους συζητήσεις για να προσελκύσει την προσοχή. Τους είπε χαρακτηριστικά πως μόνο με την αίγλη του γιατρού θα έκανε το παιδί να ομολογήσει πως ζούσε ένα παραμύθι.
Η Shanti Devi και η οικογένειά της. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Shanti Devi δεν παντρεύτηκε ποτέ στη ζωή της και έζησε με τους γονείς της.
Η μικρή τυλιγμένη σε ένα μεταξωτό παιδικό sari σκαρφάλωσε στην ξύλινη καρέκλα του γιατρού και κάθισε με διπλωμένα τα χέρια της. Απαντούσε στις ερωτήσεις του και επαναλάμβανε αυτά που είχε πει προηγουμένως στους γονείς της.
«Τότε πώς βρίσκεσαι εδώ – απλώς ένα κοριτσάκι;» ρώτησε ο γιατρός. «Μα βλέπετε», απάντησε η Shanti «το όνομά μου ήταν Ludgi και πέθανα φέρνοντας στον κόσμο ένα άλλο παιδί.» «Συνέχισε, πες μας κι’ άλλα», είπε ο γιατρός.
Η Shanti αναστέναξε. «Από την αρχή η εγκυμοσύνη ήταν δύσκολη», είπε. «Δεν ήμουν καλά και όταν κατάλαβα πως είχε φτάσει η ώρα να γεννήσω αναρωτιόμουν αν ήμουν έτοιμη γι’ αυτό. Κάθε μέρα ένοιωθα όλο και χειρότερα. Και τελικά ο τοκετός ήταν ανώμαλος. Το μωρό έζησε αλλά εμένα με σκότωσε η γέννα».
Σε κάθε ερώτηση του γιατρού, απαντούσε με ξεκάθαρες λεπτομέρειες. Μια νοσοκόμα έβγαλε τη Shanti έξω από το γραφείο του γιατρού ενώ ο γιατρός μίλησε με τους γονείς. Και οι δύο πλευρές αποφανθήκανε πως ήταν αδύνατο το παιδί αυτό να έχει περάσει μια δύσκολη εγκυμοσύνη μια και δεν υπήρχαν στοιχεία που να το αποδεικνύουν.
Τα επόμενα τέσσερα χρόνια, οι γονείς σαστισμένοι τη γύριζαν από γιατρό σε γιατρό. Όλοι έμειναν κατάπληκτοι από την ιστορία της μικρής, χωρίς όμως να μπορούν να δώσουν μια έγκυρη εξήγηση.
Όταν η Shanti έγινε 8 χρονών ο θείος της Kishen Chand, ο οποίος ήταν καθηγητής, αποφάσισε να αναλάβει προσωπικά την υπόθεση. Ήταν φανερό πως η μικρή δεν μπορούσε να απαγκιστρωθεί από αυτή τη διήγηση.
Η κατάσταση είχε φτάσει πια στο απροχώρητο και δεν έμενε παρά να γίνει μία συστηματική έρευνα για να διαπιστωθεί αν στη Muttra υπήρχε κάποιος με το όνομα Kadarnath που στα 1925 έχασε μια σύζυγο πάνω στη γέννα, η οποία λεγόταν Ludgi.
Έγραψε λοιπόν ένα γράμμα με πολλές σχετικές λεπτομέρειες και το ταχυδρόμησε στη διεύθυνση που η μικρή τόσο συχνά ανέφερε όταν της έκαναν ερωτήσεις. Όταν το γράμμα έφτασε στη Muttra το άνοιξε και το διάβασε ένας συντετριμμένος χήρος ονόματι Kadarnath.
Το ελάχιστο που μπορεί να πει κανείς είναι πως τα γεγονότα ήταν συγκλονιστικά γιατί αυτός πενθούσε ακόμα την χαμένη του γυναίκα. Ήταν ένας ευλαβής Ινδουιστής, όμως δεν μπορούσε να πιστέψει πως η Ludgi είχε ξαναγεννηθεί, πως ζούσε στο Δελχί και πως ήξερε με τόση ακρίβεια για τη ζωή που πέρασαν μαζί.
Επειδή όμως ο Kadarnath υποψιάστηκε κάποιο κόλπο, κάποιο σκοτεινό σχέδιο που ίσως αποσκοπούσε να του αφαιρέσει κτήματα, έγραψε στον ξάδερφό του Ko Lal, στο Δελχί, και του ζήτησε να συναντήσει τη Shanti και την οικογένειά της.
Ο ξάδελφος, που συχνά επισκεπτόταν τον Kadarnath όταν ζούσε η Ludgi, θα μπορούσε, με τις κατάλληλες ερωτήσεις, να διαπιστώσει αν το παιδί παρίστανε κάτι ή αν οι γονείς ήταν πονηροί εκβιαστές.
Με το πρόσχημα εμπορικών συναλλαγών ο κύριος Lal ζήτησε να συναντήσει τον κύριο Devi στο σπίτι του. Όταν έφτασε ο κύριος Lal, η Shanti που ήταν τότε εννιά χρονών βοηθούσε τη μητέρα της να ετοιμάσει το φαγητό από χορταρικά με κάρυ.
Όταν άκουσε να χτυπά η πόρτα έτρεξε ν’ ανοίξει. Η κυρία Devi που στο μεταξύ άκουσε πνιχτές φωνές έτρεξε να δει τι συμβαίνει. Η Shanti είχε πέσει στην αγκαλιά του εκστατικού επισκέπτη.
«Μητέρα», είπε με αναφιλητά, «αυτός είναι εξάδελφος του άντρα μου! Έμενε κοντά στη Muttra και μετά μετακόμισε στο Δελχί. Είμαι τόσο ευτυχισμένη που τον βλέπω! Πρέπει να περάσει μέσα. Θέλω να μάθω για τον άντρα και τους γυιούς μου».
Εκείνη τη στιγμή έφτασε κι’ ο κύριος Devi. Και οι τέσσερις μαζί μπήκαν στο σπίτι. Εκεί ειπώθηκαν πολλά περίεργα και μπερδεμένα. Ο κύριος Lal επιβεβαίωσε όσα γεγονότα μνημόνευε η Shanti χρόνια τώρα. Υπήρχε κάποιος Kadarnath που παντρεύτηκε μια νεαρή γυναίκα, τη Ludgi.
Αυτή γέννησε δύο αγόρια. Για το ένα, το μικρότερο έτρεφε μια άμετρη αγάπη. Πέθανε, φέρνοντας στον κόσμο ένα τρίτο αγόρι. Όλο το διάστημα που ο κύριος Lal μιλούσε, η Shanti συγκατένευε κουνώντας το κεφάλι.
Ειδοποίησαν και τον καθηγητή Chand να έλθει για να αποφασίσουν όλοι μαζί για τη γραμμή που θα ΄πρεπε ν’ ακολουθήσουν. Ομόφωνα κατέληξαν πως θα ’πρεπε ο Kadarnath να έλθει φέρνοντας μαζί του και το αγόρι που λάτρευε η Shanti, να τους φιλοξενήσουν στο σπίτι των Devis, στο Δελχί.
Έτσι κι’ έγινε. Μόλις φτάσανε στο σπίτι, η μικρή σήκωσε στην αγκαλιά της αν και μεγαλύτερο απ’ αυτή, τον γιο του Kadarnath, και με χαϊδευτικά λογάκια, που ο μικρός είχε ήδη ξεχάσει, τον έπνιξε στα φιλιά.
Η Shanti φέρθηκε στον Kadarnath σαν ώριμη, καλή σύζυγος και επέμενε να του προσφέρει μπισκότα και τυρί με τον ίδιο χαριτωμένο τρόπο που χαρακτήριζε τη Ludgi. Τα μάτια του Kadarnath γέμιζαν δάκρυα όταν είδε όλα αυτά. Αυτό συγκίνησε τη Shanti που προσπάθησε να τον παρηγορήσει με γλυκόλογα που μεταχειρίζονταν ο Kadarnath και η Ludgi.
Παρόλα τα παρακάλια της Shanti, ο Kadarnath αρνήθηκε ν’ αφήσει το γιό του στην οικογένεια Devi. Αντίθετα μάλιστα, φοβισμένοι από τα παράξενα συμβάντα, πατέρας και γιός επέστρεψαν στη Muttra για να ξανασκεφτούν την όλη υπόθεση.
Η ιδιόρρυθμη αυτή υπόθεση αναφέρθηκε στον Desh Badyu Gupta, πρόεδρο της Ενώσεως Συντακτών της Ινδίας και μέλος του Iνδικού κοινοβουλίου. Αυτός συζήτησε το θέμα με υπεύθυνους δημοσιογράφους και επιστήμονες και όλοι μαζί αποφάσισαν να διαλευκάνουν την υπόθεση Shanti. Και αν μεν ήταν απάτη να την ξεσκεπάσουν ώστε να δυσφημιστεί,
Αν όμως επρόκειτο για την μετενσάρκωση της Ludgi ή για παιδί με ορισμένες μυστηριώδεις δυνάμεις που μπορούσε να συλλαμβάνει λεπτομερείς πληροφορίες, τότε η Ινδία θα βρισκόταν προ ενός σπανιότατου στη σύγχρονη ιστορία φαινομένου.
Πάντως, τόσο στη μια όσο και στην άλλη περίπτωση έπρεπε να γίνουν έρευνες. Έκριναν λοιπόν πως η πιο αποτελεσματική ενέργεια θα ήταν να πάνε την Shanti στη Muttra και να της ζητήσουν να τους οδηγήσει στο σπίτι που ισχυριζόταν ότι είχε κατοικήσει και όπου είχε πεθάνει.
Η επίσκεψη της Shanti στο προηγούμενο σπίτι της
Πήρε λοιπόν το τραίνο, ένα μικρό επιτελείο που απαρτιζόταν από τη Shanti, τους γονείς της, τον κύριο Gupta, ένα δικηγόρο ονόματι Tara C. Mathurs, διακεκριμένους λόγιους, επιστήμονες, δημοσιογράφους και αρκετούς πολίτες ανώτερης μόρφωσης που ενδιαφέρονταν για την υπόθεση.
Σε κάποιο σταθμό η μικρή αναπήδησε από τη θέση της με ενθουσιασμό και ξεκίνησε να κάνει νοήματα σε ορισμένα άτομα που ήταν έξω από το τραίνο. Εξήγησε πως ήταν η μητέρα και ο πατέρας του συζύγου της, όπως και ήταν όντως.
Μόλις βγήκε από το τραίνο τους μίλησε όχι στη γλώσσα που χρησιμοποιούσαν στο Δελχί και που είχε διδαχτεί αλλά στη διάλεκτο της περιοχής Muttra. Το επιτελείο μπήκε στα αμάξια που τους περίμεναν και ξεκίνησαν για το σημαντικότερο όπως πίστευαν τεστ.
Θα μπορούσε η Shanti να βρει τον δρόμο προς το υποτιθέμενο σπίτι της; Ακολουθώντας λοιπόν τις οδηγίες του παιδιού μπήκαν σε στενά δρομάκια και απέφευγαν το ρεύμα των πεζών και τις ιερές λευκές αγελάδες που ήταν ξαπλωμένες νωχελικά στις εξώπορτες.
Δύο φορές η Shanti φάνηκε διστακτική για το πού έπρεπε να στρίψει, ζήτησε να της δοθεί χρόνος να το σκεφτεί και μετά έδωσε τις οριστικές κατευθύνσεις.
Σε κάποιο σημείο ζήτησε να σταματήσουν. «Αυτό είναι το σπίτι», είπε, «μόνο που το χρώμα είναι διαφορετικό. Στις μέρες μου ήταν κίτρινο. Τώρα είναι άσπρο».
Τα γεγονότα ήταν ακριβή. Ο Kadamath και τ’ αγόρια του δεν έμεναν πια εκεί και οι καινούργιοι ένοικοι θέλοντας ν’ αποφύγουν την δημοσιότητα, αρνήθηκαν την είσοδο στη επιτροπή, που έκανε την έρευνα.
Κατά παράκληση της Shanti, την οδήγησαν στο σπίτι όπου τώρα κατοικούσε ο Kadamath. Μόλις έφτασε εκεί, φώναξε τα δύο αγόρια με τ’ όνομά τους, αλλά δεν γνώρισε το παιδί που στάθηκε αφορμή να χάσει τη ζωή της η Ludgi.
Ο επόμενος σταθμός ήταν το σπίτι της μητέρας της Ludgi, μιας γηραιάς ηλικιωμένης κυρίας που ήταν ταυτόχρονα απορημένη και τρομοκρατημένη από το νεαρό αυτό κορίτσι που φερόταν σαν την Ludgi, μιλούσε σαν την Ludgi, και ήξερε πράγματα που μονάχα η Ludgi γνώριζε.
Πάντως θυμόταν, σαν κάθε πονεμένη μάνα, τις λεπτομέρειες του θανάτου και της κηδείας της κόρης της. Αυτά όλα ήταν πολύ μπερδεμένα για το γερασμένο και κουρασμένο μυαλό της.
Όταν ρώτησαν τη Shanti αν κάτι είχε αλλάξει στο κτήμα της μητέρας της, η μικρή αμέσως είπε πως το πηγάδι δεν ήταν πια εκεί. Ο κύριος Gupta έσκαψε εκεί που το κοριτσάκι υπέδειξε πως κάποτε βρισκόταν το πηγάδι και το βρήκε σκεπασμένο με σανίδες και σκουπίδια.
Ο Kedarnath ρώτησε τη Shanti πού είχε κρύψει η Ludgi μερικά δακτυλίδια λίγο πριν πεθάνει. Η Shanti απάντησε πως βρισκόντουσαν μέσα σ’ ένα δοχείο θαμμένα στο κήπο του σπιτιού που μένανε τότε. Η επιτροπή τα βρήκε στο σημείο που υπέδειξε η Shanti.
Οι μέρες που ακολούθησαν το επιτυχημένο και εκπληκτικό ταξίδι, δεν έδωσαν καμιά λύση, καμιά επιστημονική απάντηση. Η πλατιά δημοσιότητα και ο σάλος στο Δελχί και τη Muttra δεν έφεραν παρά αμηχανία και δυσαρέσκεια. Κόσμος πολύς μαζευόταν έξω από το σπίτι της οικογένειας Devi καθώς και του Kedarnath.
Οι άνθρωποι κοιτούσαν με περιέργεια το κοριτσάκι, το έδειχναν με το δάχτυλο και ψιθύριζαν. Ήταν σαφές πως η Shanti δεν μπορούσε να παίζει το ρόλο της μητέρας δυο αγοριών που ήταν μεγαλύτερα της και ο αγαπημένος της Kedarnath την αντιμετώπιζε με κάποιο δέος και όχι με στοργή.
Η Shanti συνειδητοποίησε πως ζούσε σε δύο κόσμους και πως το παρελθόν, αν και ελκυστικό, ήταν πιο οδυνηρό και πιο δύσκολο από το παρόν.
Ακολουθώντας τις συμβουλές των άλλων, σιγά σιγά, με δυσκολία κι’ αγώνα, η Shanti, τουλάχιστον νοερά, απέβαλλε την αγάπη που έτρεφε για την οικογένεια της στη Muttra κι’ άρχισε να δημιουργεί τη ζωή της σαν νεαρής κοπέλας στο Δελχί. Στο διάστημα του «τεστ» η Shanti έκανε 24 ώρες σωστές περιγραφές και καμιά λανθασμένη, σ’ ότι αφορούσε την προηγούμενη ζωή της σαν Ludgi.
All photos via: infinityexplorers.com
Διαβάστε όλα τα περίεργα στο dedomeno.gr