Ο παπαγάλος Δράκουλας είναι ένα εντυπωσιακό είδος παπαγάλου από τη Νέα Γουινέα, με μαύρο και κόκκινο φτέρωμα και μέγεθος περίπου 46 εκατοστών. Ζει 20-40 χρόνια και έχει διακριτικά χαρακτηριστικά όπως κόκκινα μπαλώματα στα αρσενικά.
Ξεχωρίζει για τις ιδιαίτερα δυνατές και τρομακτικές κραυγές του, οι οποίες μοιάζουν περισσότερο με ήχους αρπακτικού παρά παπαγάλου. Αυτοί οι ήχοι πιθανώς εξελίχθηκαν για επικοινωνία και προστασία στα πυκνά δάση, βοηθώντας τα πουλιά να παραμένουν σε επαφή και να προειδοποιούν για πιθανές απειλές.
Πιο αναλυτικά:
Ο παπαγάλος του Pesquet είναι πιο γνωστός ως παπαγάλος Dracula — και με το μείγμα από μαύρα και κόκκινα φτερά, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί. Κάνει επίσης έναν τρομακτικό ήχο, καθώς οι διαπεραστικές κραυγές τους αντηχούν στα τροπικά δάση της Νέας Γουινέας.
Οι παπαγάλοι “Δράκουλας” μεγαλώνουν σε μήκος περίπου 46 εκατοστά και ζυγίζουν μεταξύ 600 και 800 γραμμάρια. Μπορούν να ζήσουν για περίπου 20 έως 40 χρόνια. Το φτέρωμά τους είναι κυρίως μαύρο και σκούρο γκρι, αλλά έχουν κόκκινα φτερά γύρω από την κοιλιά, την ουρά και τα φτερά. Τα ενήλικα αρσενικά έχουν κόκκινα μπαλώματα πίσω από τα μάτια τους, τα οποία τα διακρίνουν από τα θηλυκά.
Οι κραυγές του είδους είναι πολύ ευδιάκριτες. Σε αντίθεση με τα κελαηδήματα των τυπικών παπαγάλων, η κραυγή του παπαγάλου Δράκουλα είναι μια σκληρή κραυγή που μοιάζει περισσότερο με μυθικό αρπακτικό παρά με φρουτοφάγο πουλί. Αυτός ο ασυνήθιστος ήχος πιθανότατα εξελίχθηκε ως ένας τρόπος για τα πουλιά να επικοινωνούν στα πυκνά δάση της Νέας Γουινέας και πιθανώς να αποτρέπουν πιθανές απειλές.
Οι παπαγάλοι του Δράκουλα κάνουν συχνά τους ανατριχιαστικούς θορύβους όταν πετάνε. Αυτό μπορεί να συμβαίνει για να τους βοηθάει να παραμένουν σε επαφή με τους συντρόφους τους, ειδικά σε περιοχές με πυκνό φύλλωμα, όπου τα πουλιά μπορούν εύκολα να χάσουν το ένα το άλλο. Οι κραυγές τους μπορεί επίσης να χρησιμεύσουν ως εδαφικά σημάδια ή προειδοποιητικές κλήσεις που ειδοποιούν άλλα ζώα για την παρουσία τους ή διεκδικούν την κυριαρχία τους στις περιοχές τροφοδοσίας.
Με τα μακριά, αγκιστρωμένα ράμφη και τα ημιφαλακρά κεφάλια τους, οι παπαγάλοι Δράκουλας μοιάζουν με γύπες. Αλλά σε αντίθεση με τα κρεατοφάγα αρπακτικά πουλιά, οι παπαγάλοι δεν είναι τόσο αιμοδιψείς όσο υποδηλώνει το παρατσούκλι τους. Αντίθετα, είναι ενθουσιώδεις φρουτοφάγοι με ιδιαίτερη γεύση για σύκα και, περιστασιακά, λουλούδια ή νέκταρ.
Αν και λίγα είναι γνωστά για τις συνήθειες αναπαραγωγής των παπαγάλων Dracula, πιστεύεται ότι φωλιάζουν σε μεγάλα, κούφια δέντρα. Συνήθως ζευγαρώνουν μία φορά το χρόνο και γεννούν ένα ή δύο αυγά τη φορά.
Λόγω των πολύτιμων φτερών τους και της εξωτικής ομορφιάς τους, οι παπαγάλοι Δράκουλας έχουν κυνηγηθεί και πλέον ταξινομούνται ως «ευάλωτοι» στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN.
