- Ο Στίβεν Κάλαχαν παγιδεύτηκε στον Ατλαντικό για 76 ημέρες μετά από καταιγίδα.
- Το σκάφος του βύθισε και αντιμετώπισε προβλήματα επιβίωσης.
- Χρησιμοποίησε ηλιακούς αποστακτήρες για νερό και αντιμετώπισε απελπισία.
- Τελικά, εντοπίστηκε κοντά στη στεριά από ντόπιους ψαράδες.
- Επέζησε και απελευθερώθηκε μετά από 76 ημέρες στη θάλασσα.
- Η ιστορία του Στίβεν είναι συγκλονιστική και εντυπωσιακή.
Σε ένα από τα επεισόδιά τους παρουσιάζεται ο Στίβεν Κάλαχαν και η συγκλονιστική ιστορία του παγιδευμένου στον Ατλαντικό για 76 ημέρες.
Ο Στίβεν ξεκίνησε ένα σόλο ταξίδι στον Ατλαντικό με ένα σκάφος που είχε σχεδιάσει και κατασκευάσει ο ίδιος. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που χτύπησε μια σφοδρή καταιγίδα.
«Είχα δει πολύ χειρότερο καιρό πριν και έτσι σκέφτηκα ότι θα περνούσε πιθανώς μια ή δύο μέρες και δεν ανησυχούσα. Όλα ήταν καλά», είπε ο Στίβεν.
Καθώς ο Στίβεν ήταν ένας έμπειρος ναυτικός, δεν ήταν κάτι που δεν είχε αντιμετωπίσει πριν. Ωστόσο όταν ο Στίβεν πήγε κάτω από το κατάστρωμα για ύπνο, άφησε το σκάφος με αυτόματο πιλότο. Τότε έγινε η καταστροφή.
«Ξαφνικά υπήρξε αυτή η τεράστια πλημμύρα νερού στο σκάφος», περιέγραψε.
Μέσα σε δευτερόλεπτα πλημμύρισε νερό και το σκάφος βυθιζόταν. Ο Στίβεν είχε μόλις λίγα δευτερόλεπτα για να φτάσει στη σωσίβια λέμβο του.
Όταν το έκανε, γρήγορα συνειδητοποίησε ότι όλα όσα χρειαζόταν για να τον κρατήσουν στη ζωή ήταν στο σκάφος που βυθιζόταν.
«Με τον εξοπλισμό που υπάρχει στη σχεδία, δεν θα αντέξω για πολύ», πρόσθεσε ο Στίβεν.
Δεν είχε άλλη επιλογή από το να βουτήξει πίσω στο σκάφος που βυθιζόταν και κατάφερε να πάρει τις προμήθειες πριν κλείσει η καταπακτή. Από καθαρή τύχη, ένα τεράστιο κύμα άνοιξε την καταπακτή και μπόρεσε να δραπετεύσει και να επιστρέψει στη σχεδία του.
«Έτρεμα πολύ και ανησυχούσα μήπως πεθάνω από υποθερμία. Μπορεί να μην τα καταφέρω μέχρι το πρωί», θυμάται. Το έκανε, αλλά η δοκιμασία του δεν είχε τελειώσει.
Χωρίς επικοινωνία και περίπου 1.000 μίλια από τη στεριά, ο Στίβεν παγιδεύτηκε.
Τα 8 ποτήρια του νερού του θα κρατούσαν μόνο 8 ημέρες θεωρητικά. Στη συνέχεια, έψαξε τις προμήθειες του για να βρει ένα καμάκι και τρία κιτ καθαρισμού νερού, γνωστά ως ηλιακοί αποστακτήρες.
Χρησιμοποιώντας τους ηλιακούς αποστακτήρες για πρώτη φορά, και μετά από μερικές προσπάθειες, έμαθε να διαχωρίζει το αλάτι από το θαλασσινό νερό χρησιμοποιώντας τη θερμότητα του ήλιου, παρέχοντάς του πόσιμο νερό.
Αν και αυτό ήταν κάποια ανακούφιση, όσο περνούσαν οι μέρες, τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα. Δεν υπήρχε φαγητό και κανένα σημάδι διάσωσης.
«Ήμουν απελπιστικά μοναχικός, δεν υπήρχε μέρος αυτού που να μην ήταν μια κολασμένη εμπειρία», περιέγραψε.
Την 14η μέρα, ο Στίβεν προσπάθησε να πιάσει ψάρια με το καμάκι του. Η συνάντηση του Στίβεν με έναν καρχαρία παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή καθώς τον πέταξε στη σχεδία του φοβούμενος για τη ζωή του.
Μέχρι την 74η ημέρα,ο Στίβεν ειχε χάσει κάθε ελπίδα για διάσωση. «Τελείωσε. Μόλις είχα τελειώσει. Δεν είχα τίποτα άλλο να δώσω», περιέγραψε.
Ωστόσο, την ημέρα 76, όλα άλλαξαν. Ο Στίβεν εντόπισε πλωτά πλαστικά μπουκάλια και κιβώτια, συνειδητοποιώντας ότι ήταν κοντά στη στεριά.
Ντόπιοι ψαράδες τον βρήκαν και τον έφεραν σε ασφάλεια.
Μετά από 76 εξαντλητικές ημέρες στη θάλασσα, ο Στίβεν επέζησε και έζησε για να πει την ιστορία.
Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
