Αν κάνει κανείς μια αναζήτησ στην ιστορία του Παπικού Θρόνου, θα ανακαλύψει ότι συνολικά 15 Πάπες είχαν ελληνικές ρίζες.

Ανάμεσα στους υποψήφιους είναι και ο Βραζιλιάνος Σέρερ, ο Κολομβιανός Σαλαζάρ Γκόμες και ο Τέρκσον από την Γκάνα που συγκεντρώνουν αρκετές πιθανότητες εκλογής. Αν εκλεγεί κάποιος από τους παραπάνω, θα έχουμε Πάπα εκτός Ευρώπης.

Όλοι τους διετέλεσαν διάδοχοι του Αποστόλου Πέτρου πριν από το οριστικό Σχίσμα των δύο Εκκλησιών το 1054. Επίσκοποι Ρώμης, δηλαδή Πάπες, διετέλεσαν οι Έλληνες:

Aνάκλητος (76-88), Άγιος

Ευάρεστος ο Ιεροσολυμίτης (97-105), Ιερομάρτυρας

Τελέσφορος ο Ταραντίνος (125-136), Ιερομάρτυρας

Υγίνος ο Αθηναίος (136-140), Ιερομάρτυρας

Ελευθέριος (175-189), Ιερομάρτυρας

Αντέρως (235-236), Ιερομάρτυρας

Σίξτος Β’ ο Φιλόσοφος (257-258), Ιερομάρτυρας

Ευσέβιος (309-310), Άγιος

Ζώσιμος ο Καππαδόκης (417-418), Άγιος

Θεόδωρος ο Ιεροσολυμύτης (642-649) (Ως πάπας, ο Θεόδωρος, αναθεμάτισε τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παύλο Β΄ συντάσσοντας τον “Τύπον”, με μελάνι στο οποίο είχε στάξει Αγία κοινωνία, επειδή ο τελευταίος επεχείρησε να έρθει σε συνδιαλλαγή με τους μονοφυσίτες. Η πράξη αυτή θεωρείται ότι ήταν η αρχή της διαμάχης των δύο εκκλησιών, Ρώμης και Κωνσταντινούπολης).

Αγάθων (678-681), Άγιος

Ιωάννης ΣΤ’ (701-705)

Ιωάννης Ζ’ ο Καλαβρός (705-707)

Ζαχαρίας ο Καλαβρός (741-752), Άγιος

Σύμφωνα με τον Καθηγητή Αντώνιο Μάρκο, ο Νικηφόρος Θεοτόκης θεωρεί Έλληνα και τον Πάπα αγ. Κλήμη ‘Α.

Ο ίδιος αναφέρει, ότι είναι πιθανολογείται ότι ελληνικής καταγωγής ήταν και ο Πάπας Διονύσιος Ά (259-268).

Σημειώνεται ότι η μία από τις τρεις επίσημες γλώσσες της Καθολικής Εκκλησίας είναι τα ελληνικά, οι άλλες δύο είναι τα λατινικά και τα αραμαϊκά. Περισσότεροι Πάπες στην ιστορία κατά εθνικότητα είναι πάντως οι Ιταλοί (136).