• Ο καθηγητής γεωγραφίας Graham Senior ανακάλυψε μια αρχαία πέτρα στον κήπο του το 2020.
• Ο ψαμμίτης παρουσίαζε σκαλισμένες παράλληλες γραμμές που αποδείχτηκε ότι αποτελούσαν το αλφάβητο Όγκχαμ, αρχαία γλώσσα της Ιρλανδίας.
• Η πέτρα με την επιγραφή "Mael Dumcail" μεταφέρθηκε στην Πινακοθήκη και το Μουσείο Herbert Art στο Κόβεντρι.
• Η επιγραφή ανακαλύφθηκε από την Katherine Forsyth του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης.
• Η πέτρα ανήκε στην πρώιμη μεσαιωνική δραστηριότητα στο Κόβεντρι, αλλά παραμένει άγνωστο πώς κατέληξε στον κήπο του Senior.
• Η πέτρα θα εκτίθεται στην έκθεση Collecting Coventry μέχρι τον Απρίλιο του 2025.

Η εύρεση της πέτρας οδήγησε τον δάσκαλο και τους ερευνητές σε μία σπουδαία ανακάλυψη, αναζητώντας την πραγματική αξία του ευρήματος.

Ο Graham Senior βρήκε έναν ψαμμίτη μήκους 10.16 εκατοστών, στον κήπο του το 2020. Ο ψαμμίτης παρουσίαζε βαθιά σκαλισμένες παράλληλες γραμμές στην επιφάνειά του.

«Μου τράβηξε το μάτι καθώς ξεβοτάνιζα ένα κατάφυτο μέρος του κήπου», είπε ο Senior σε μια δήλωση στο Live Science. «Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν κάποιο είδος ημερολογίου».

Όπως αποδεικνύεται, οι παράλληλες γραμμές που χαράχτηκαν στην επιφάνειά του ήταν το αλφάβητο Όγκχαμ, μια αρχαία γραπτή γλώσσα της Ιρλανδίας.

«Το να ανακαλύψουμε αργότερα ότι ήταν μια πέτρα Όγκχαμ και ηλικίας άνω των 1.600 ετών ήταν απίστευτο», είπε ο Senior, σύμφωνα με την πηγή.

Ο Senior επικοινώνησε πρώτα με το Σχέδιο Φορητών Αρχαιοτήτων για να αναφέρει τι είχε βρει.

“Αυτό είναι ένα εκπληκτικό εύρημα. Η ομορφιά του προγράμματος Portable Antiquities Scheme είναι ότι οι άνθρωποι βρίσκουν πράγματα που συνεχίζουν να ξαναγράφουν την ιστορία μας”, δήλωσε η Teresa Gilmore, αρχαιολόγος και αξιωματικός-σύνδεσμος ευρημάτων για το Staffordshire και τα West Midlands με βάση τα μουσεία του Μπέρμιγχαμ, σύμφωνα με τους Irish Times. .

“Αυτό το συγκεκριμένο εύρημα μας έδωσε μια νέα εικόνα για την πρώιμη μεσαιωνική δραστηριότητα στο Κόβεντρι, την οποία πρέπει ακόμα να κατανοήσουμε. Κάθε εύρημα σαν αυτό βοηθά στη συμπλήρωση του παζλ μας και μας δίνει περισσότερες πληροφορίες”, συνέχισε.

Οι αρχαιολόγοι είναι ακόμα αβέβαιοι για το πώς έφτασε η πέτρα στον κήπο στο Κόβεντρι.

“Υπάρχουν πολλές πιθανότητες για το πώς έφτασε εκεί”, είπε ο Gilmore, σύμφωνα με το Live Science. «Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που συχνά δημιουργούν περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις».

Η πέτρα μεταφέρθηκε αργότερα στην Katherine Forsyth, από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης στις αρχές του 202, η οποία μετέφρασε το σημείο της επιγραφής, στο οποίο ήταν γραμμένο το όνομα: “Mael Dumcail.” 

Ο Senior δώρισε την πέτρα στην Πινακοθήκη και το Μουσείο Herbert Art στο Κόβεντρι. Το τεχνούργημα θα είναι μέρος της έκθεσης Collecting Coventry μέχρι τον Απρίλιο του 2025.

«Μπορεί ποτέ να μην μάθουμε πώς η Mael έχασε την πέτρα και πώς κατέληξε σε έναν κήπο στο Κόβεντρι, αλλά ελπίζω ότι η μελλοντική έρευνα θα αποκαλύψει περισσότερα», δήλωσε ο επιμελητής του μουσείου Herbert, Ali Wells, σε μια δήλωση, σύμφωνα με το Live Science.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pixabay