Η ακριβής τοποθεσία της αποθήκης όπου έχουν συγκεντρωθεί είναι ένα μυστικό, λόγω της αξίας του περιεχομένου της. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι βρίσκεται κάπου στην Ατλάντα της Τζόρτζια, στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στο εσωτερικό, τα ράφια είναι γεμάτα με χιλιάδες αντικείμενα: από μια αναποδογυρισμένη μπανιέρα και βαθουλωμένο φινιστρίνι, μέχρι περίτεχνα χαραγμένα γυάλινα σκεύη και μικροσκοπικά κουμπιά.
Το BBC είχε μια σπάνια ευκαιρία να κοιτάξει γύρω από την εγκατάσταση αποθήκευσης και να ανακαλύψει τις ιστορίες πίσω από μερικά από αυτά τα αντικείμενα.
Μια τσάντα αλιγάτορα που κρύβει μια τραγική ιστορία
«Είναι μια πραγματικά όμορφη, μοντέρνα μικρή τσάντα», λέει η Tomasina Ray, διευθύντρια συλλογών για την RMS Titanic Inc, την εταιρεία που έχει ανακτήσει αυτά τα τεχνουργήματα. Η αμερικανική εταιρεία έχει τα δικαιώματα διάσωσης του πλοίου και με τα χρόνια έχει ανασύρει 5.500 αντικείμενα από το σημείο του ναυαγίου, μια επιλογή από τα οποία εκτίθεται σε όλο τον κόσμο.
Η τσάντα είναι φτιαγμένη από δέρμα αλιγάτορα, που έχει επιβιώσει δεκαετίες στα βάθη του Βόρειου Ατλαντικού. Τα ευαίσθητα αντικείμενα μέσα έχουν επίσης διατηρηθεί, αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες της ζωής του ιδιοκτήτη του – μιας επιβάτιδας τρίτης θέσης που ονομάζεται Marian Meanwell .
«Η 63χρονη γυναίκα ταξίδευε στις ΗΠΑ για να είναι με την κόρη της που έμεινε πρόσφατα χήρα» λέει η Tomasina.
Ανάμεσα στα αναμνηστικά μέσα ήταν μια ξεθωριασμένη φωτογραφία, που πιστεύεται ότι ήταν η μητέρα της Marian Meanwell.
Η τσάντα περιέχει και ένα γράμμα από την ιδιοκτήτρια της Marian Meanwell. Παρακάτω είναι μια εικόνα της επιστολής, με το απόσπασμα: «Πάντα βρίσκαμε τη Μις Μίνγουελ καλή ενοικιάστρια, άμεση με την πληρωμή». Η κάρτα της ιατρικής επιθεώρησης ήταν επίσης μέσα, καθώς όλοι οι επιβάτες τρίτης θέσης έπρεπε να αποδείξουν ότι δεν έφεραν ασθένεια στις ΗΠΑ. Αλλά αυτό το έγγραφο αποκαλύπτει μια τραγική ανατροπή της μοίρας.
Η Marian Meanwell είχε κάνει κράτηση στο Majestic – ένα άλλο πλοίο της White Star Line. Αλλά δεν απέπλευσε, οπότε στην κάρτα, η Majestic διαγράφεται και το πέρασμά της δείχνει ότι μεταφέρθηκε στον Τιτανικό και έγινε μία από τους 1.500 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους.
«Το να μπορείς να πεις την ιστορία της και να έχεις αυτά τα αντικείμενα είναι πολύ σημαντικό», λέει η Tomasina.
«Διαφορετικά, είναι απλώς ένα άλλο όνομα στη λίστα».
Άρωμα που εξακολουθεί να είναι γεμάτο
Αντικείμενα που ανήκαν σε επιζώντες έχουν επίσης ανασυρθεί από τα βαθιά.
Η Tomasina ανοίγει ένα πλαστικό δοχείο και μια γλυκιά μυρωδιά γεμίζει τον αέρα. «Είναι πολύ ισχυρό», παραδέχεται.
Μέσα υπάρχουν μικροσκοπικά φιαλίδια με άρωμα. Είναι σφραγισμένα, αλλά το έντονο άρωμά τους διακρίνεται, ακόμα και μετά από δεκαετίες στον πυθμένα της θάλασσας.
«Υπήρχε ένας πωλητής αρωμάτων στο πλοίο και είχε πάνω από 90 από αυτά τα μικρά φιαλίδια αρωμάτων», εξηγεί η Tomasina.
Το όνομά του ήταν Adolphe Saalfeld και ταξίδευε ως επιβάτης πρώτης θέσης.
Ο Σάαλφελντ ήταν ένας από τους 700 ανθρώπους που επέζησαν. Αλλά με τις γυναίκες και τα παιδιά να έχουν προτεραιότητα κατά τη διάρκεια της εκκένωσης, ορισμένοι άνδρες που κατάφεραν να βγουν από το πλοίο ένιωθαν ένοχοι.
Επίσης στη συλλογή υπάρχει ένα μπουκάλι σαμπάνιας – πλήρες με σαμπάνια στο εσωτερικό και φελλό στο επάνω μέρος.
«Υπάρχουν πολλά μπουκάλια στον πυθμένα του ωκεανού και πολλές κατσαρόλες και γλάστρες κουζίνας επίσης, επειδή ο Τιτανικός στην πραγματικότητα διαλύθηκε γύρω από μια από τις κουζίνες», λέει η Tomasina.
Στο πλοίο υπήρχαν χιλιάδες μπουκάλια σαμπάνιας. Ο ιδιοκτήτης του πλοίου ήθελε οι επιβάτες πρώτης θέσης του να βιώσουν την απόλυτη χλιδή, με πολυτελές περιβάλλον και το καλύτερο φαγητό και ποτό.
«Ήταν σαν ένα πλωτό παλάτι και ο Τιτανικός υποτίθεται ότι ήταν το πιο πολυτελές πλοίο», λέει η Tomasina.
«Έτσι, το να έχουν σαμπάνια, γυμναστήριο, όλες αυτές τις ανέσεις και αυτά τα υπέροχα πράγματα για τους επιβάτες θα ήταν πολύ σημαντικό για αυτούς».
Ο Τιτανικός βρισκόταν στο παρθενικό του ταξίδι, ταξιδεύοντας από το Σαουθάμπτον προς τις ΗΠΑ, όταν χτύπησε στο παγόβουνο.
Το πλοίο διέθετε προηγμένα χαρακτηριστικά ασφαλείας για την εποχή και λέγεται ότι ήταν αβύθιστο.
Η Tomasina μας δείχνει μερικά από τα πριτσίνια του πλοίου, χονδρές μεταλλικές καρφίτσες που συγκρατούσαν τις χοντρές ατσάλινες πλάκες του. Θα υπήρχαν περισσότερα από τρία εκατομμύρια από αυτά.
«Όταν ο Τιτανικός βυθίστηκε, υπήρχε μια θεωρία ότι χρησιμοποιούσαν υλικά κατώτερης ποιότητας, και αυτό ήταν που τον έκανε να βυθιστεί πιο γρήγορα», εξηγεί ο Tomasina.
Μερικά από αυτά τα πριτσίνια έχουν δοκιμαστεί για να διαπιστωθεί εάν περιέχουν ακαθαρσίες.
«Υπήρχαν υψηλές συγκεντρώσεις σκωρίας σε αυτά, που είναι ένα υλικό που μοιάζει με γυαλί που τα κάνει ίσως λίγο πιο εύθραυστα στο κρύο», λέει.
«Εάν αυτά τα πριτσίνια ήταν εύθραυστα και μια από τις κεφαλές των πριτσινιών έσκαγε πιο εύκολα, τότε θα μπορούσε να είχε αφήσει τη ραφή να ανοίξει στο σημείο που χτύπησε το παγόβουνο και να την έκανε μεγαλύτερη από ό,τι θα ήταν διαφορετικά».
Το ταξικό χάσμα
Η ζωή στο πλοίο ήταν διαφορετική για τις κοινωνικές τάξεις – ακόμα και μέχρι τα φλιτζάνια και τα πιάτα από τα οποία έπιναν και έτρωγαν.
Μια λευκή κούπα τρίτης κατηγορίας είναι απλή και στιβαρή, με έντονο κόκκινο λογότυπο White Star. Ένα πιάτο δεύτερης κατηγορίας έχει μια όμορφη μπλε φλοράλ διακόσμηση και φαίνεται λίγο πιο λεπτό. Αλλά ένα πιάτο δείπνου πρώτης κατηγορίας είναι κατασκευασμένο από πιο ντελικάτη πορσελάνη. Έχει χρυσή επένδυση και, κάτω από το φως, μπορείτε να πάρετε μια γεύση από ένα περίπλοκο μοτίβο γιρλάντας.
Μέχρι τώρα, όλα τα τεχνουργήματα έχουν συλλεχθεί από το πεδίο των συντριμμιών. Αλλά πρόσφατα η εταιρεία έχει πυροδοτήσει διαμάχη δηλώνοντας την επιθυμία της να ανακτήσει ένα αντικείμενο από το ίδιο το πλοίο – τον ραδιοεξοπλισμό Marconi που μετέδωσε τις κλήσεις κινδύνου του Τιτανικού τη νύχτα της βύθισης.
«Ο Τιτανικός είναι κάτι που θέλουμε να σεβόμαστε. Θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι διατηρούμε τη μνήμη, γιατί δεν μπορούν όλοι να πάνε στον Τιτανικό και θέλουμε να είμαστε σε θέση να το φέρουμε στο κοινό».
Θα μπορούσε σύντομα να χρειαστεί περισσότερος χώρος στα ράφια αυτής της μυστικής αποθήκης.
Η τελευταία αποστολή της εταιρείας στην τοποθεσία περιλάμβανε τη λήψη εκατομμυρίων εικόνων του ναυαγίου για τη δημιουργία μιας λεπτομερούς τρισδιάστατης σάρωσης.
Και, εκτός από την έρευνα της τρέχουσας κατάστασης της αίθουσας ραδιοφώνου Marconi, η ομάδα εντόπισε επίσης αντικείμενα στο πεδίο των συντριμμιών που θα ήθελε να ανακτήσει σε μελλοντικές καταδύσεις.
Ποιος ξέρει τι θα βρουν και τι ανείπωτες ιστορίες μπορεί να αποκαλύψει κάθε αντικείμενο για τον άτυχο Τιτανικό και τους επιβάτες του.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
