Ο Τζιν Χάκμαν και η σύζυγός του, Μπέτσι Αρακάουα, βρέθηκαν νεκροί στο σπίτι τους στη Σάντα Φε, μαζί με τον σκύλο τους, προκαλώντας θλίψη και ερωτήματα για τις συνθήκες του θανάτου τους.
Ο 95χρονος Χάκμαν, γνωστός για την αγάπη του προς τους Γερμανικούς ποιμενικούς, είχε υιοθετήσει πολλά σκυλιά από καταφύγια και ήταν αφοσιωμένος στην ευημερία τους.
Οι φίλοι τους περιγράφουν το ζευγάρι ως ταπεινούς και γεμάτους αγάπη για τα ζώα, ενώ η απώλειά τους είναι ακόμα πιο επώδυνη λόγω των συνθηκών του θανάτου τους.
Πιο αναλυτικά:
Η είδηση του μυστηριώδους θανάτου του ηθοποιού Τζιν Χάκμαν και της συζύγου του, Μπέτσι Αρακάουα, έχει προκαλέσει θλίψη, ενώ γρήγορα προέκυψαν και ερωτήματα γύρω από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες το διάσημο ζευγάρι έχασε τη ζωή του.
Το ζευγάρι βρέθηκε νεκρό στο σπίτι τους στη Σάντα Φε του Νέου Μεξικού, μαζί με το σκυλί τους, έναν Γερμανικό ποιμενικό που είχε πεθάνει επίσης. Τα άλλα δύο σκυλιά του ζευγαριού βρέθηκαν ζωντανά.
Η αιτία του θανάτου τους δεν έχει προσδιοριστεί ακόμα, αλλά όσοι τους γνώριζαν λένε ότι ήταν αληθινοί ζωόφιλοι και έκαναν τα πάντα για την ευημερία των σκύλων τους.
Η αγάπη για τα σκυλιά
Ο 95χρονος Χάκμαν και η 64χρονη Αρακάουα είχαν υιοθετήσει δύο σκυλιά από καταφύγιο ζώων στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και παρέμεναν μακροχρόνιοι υποστηρικτές και φίλοι της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Southwest German Shepherd Society, όπως αναφέρει ο Στεφ Σμιθ, ιδρυτής της οργάνωσης από το Φοίνιξ της Αριζόνα.
Σύμφωνα με τον Σμιθ, ο Χάκμαν ήταν μεγάλος λάτρης των Γερμανικών ποιμενικών και δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του χωρίς έναν τέτοιο σκύλο.
«Ο Τζιν [Χάκμαν] ήταν αυτό που θα έλεγα αφοσιωμένος λάτρης των Γερμανικών ποιμενικών. Δεν μπορούσα να τον φανταστώ χωρίς έναν ποιμενικό», είπε ο Σμιθ σε συνέντευξή του στην Daily Mail.
«Ήταν επίσης ευσυγκίνητος. Θυμάμαι πως δάκρυσε όταν συνάντησε το πρώτο σκυλί που υιοθέτησε από εμάς».
Η σχέση του ζευγαριού με τα καταφύγια ζώων
Το ζευγάρι συνάντησε τον Σμιθ το 2005, όταν αναζητούσαν έναν νέο φίλο για τον Γερμανικό ποιμενικό τους, τον Duke, τον οποίο είχε υιοθετήσει ο Χάκμαν το 1999 ενώ βρισκόταν στο γύρισμα της ταινίας «The Replacements».
Ο Σμιθ οργάνωσε μια συνάντηση σε ένα πάρκο για να δει πώς αλληλεπιδρούσε ο Duke με έναν θηλυκό Γερμανικό ποιμενικό, τη Maisie, η οποία σύντομα έγινε μέλος της οικογένειας Χάκμαν.
«Είχαν φέρει μαζί τους τον σκύλο τους, Duke. Έμεναν σε ένα πολυτελές θέρετρο στην περιοχή Φοίνιξ/Σκοτσντέιλ και επικοινώνησαν μαζί μου», εξήγησε ο Σμιθ.
«Η Μπέτσι [Αρακάουα] ήταν σίγουρα ικανή να αντιμετωπίσει τα μεγάλα σκυλιά και ήταν αφοσιωμένη στην υγεία και την φροντίδα τους. Αν ένα σκυλί είχε το παραμικρό πρόβλημα, θα το περνούσαν από πλήρη εξέταση».
«Η λέξη που μου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτομαι την Μπέτσι είναι ζεστασιά. Ήταν πραγματικά ζεστή και δοτική, αλλά και πολύ έξυπνη γυναίκα», θυμάται με τρυφερότητα ο Σμιθ.
Ο θάνατος του Duke
Δύο χρόνια αργότερα, το 2007, το ζευγάρι επέστρεψε στο καταφύγιο ζώων για να υιοθετήσει τον Roscoe, έναν όμορφο αρσενικό Γερμανικό ποιμενικό, ο οποίος έγινε ο νέος καλύτερος φίλος της Maisie.
«Αυτό έδειξε ότι ο Τζιν δεν μπορούσε να μείνει χωρίς σκύλο για πολύ καιρό μετά τον θάνατο του αγαπημένου του Duke», ανέφερε ο Σμιθ, προσθέτοντας πως οι φωτογραφίες που έστειλε εκείνη την ημέρα δείχνουν την ευτυχία του ζευγαριού με την άφιξη του νέου τους σκύλου.
Το ζευγάρι Χάκμαν – Αρακάουα
«Μείναμε σε επαφή και παραμείναμε φίλοι, ακόμα και από απόσταση. Δεν θα μπορούσατε να γνωρίσετε πιο καλούς και ευγενικούς ανθρώπους», σχολίασε ο Σμιθ.
«Ο Τζιν ήταν ένας κανονικός άνθρωπος. Δεν ήθελε τίποτα ιδιαίτερο. Ήταν ταπεινοί άνθρωποι, πάντα γεμάτοι αγάπη για τα ζώα», θυμήθηκε ο Phil Staelens, ιδρυτής της οργάνωσης Animal Rescue, Inc. στην Πενσιλβάνια, που είχε βοηθήσει τον Χάκμαν να υιοθετήσει τον Duke το 1999.
Θλίψη για την απώλειά τους
«Ο τρόπος του θανάτου τους, κάνει την απώλεια ακόμα πιο επώδυνη», είπε ο Σμιθ, που αποκάλυψε ότι το σπίτι του Χάκμαν είχε μια πόρτα για σκυλιά, επιτρέποντας στα ζώα να βγαίνουν έξω.
Όσον αφορά τη χρήση κλουβιού για σκυλιά, ο Σμιθ εξήγησε ότι το σκυλί τους ίσως να είχε κάποιο πρόβλημα υγείας.
«Οι Χάκμαν τοποθετούσαν τα σκυλιά τους πάνω από όλα και ποτέ δεν θα τα έβαζαν σε κίνδυνο», τόνισε ο Σμιθ. «Και πάντα υιοθετούσαν ζώα από καταφύγια. Αυτό λέει πολλά για αυτούς. Ήταν αληθινοί λάτρεις των ζώων και οι πιο καλοί άνθρωποι».
