- Ο γαλλογερμανικός άξονας, που παραδοσιακά καθόριζε την πολιτική της ΕΕ, βρίσκεται σε κρίση, με τη Γαλλία να αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και την πολιτική αστάθεια να επικρατεί στη Γερμανία.
- Ο νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας, Φρανσουά Μπαϊρού, καλείται να αντιμετωπίσει την κατάσταση με το δημόσιο έλλειμμα να υπερβαίνει το 6,1% του ΑΕΠ, ενώ η Γερμανία βιώνει την κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού υπό την πίεση των πολλαπλών κρίσεων.
- Παρά τις δυσκολίες, αναλυτές εκφράζουν συγκρατημένη αισιοδοξία ότι μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 2025, η γαλλογερμανική συνεργασία θα μπορούσε να αναζωογονηθεί, εφόσον επιτευχθούν πολιτικές σταθερότητας και οικονομικής μεταρρύθμισης.
Όταν η Γαλλία και η Γερμανία προοδεύουν, όλη η Ευρώπη προοδεύει. Όταν δεν το κάνουν, ακινητοποιείται», έτσι είχε δηλώσει ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ πριν από σχεδόν 25 χρόνια.
Τι θα έλεγε λοιπόν ο Σιράκ – ο οποίος πέθανε το 2019 – για την τρέχουσα κατάσταση της περίφημης γαλλογερμανικής μηχανής, η οποία, από την ίδρυση της ΕΕ, έχει τροφοδοτήσει τόσο μεγάλο μέρος του μεταπολεμικού ευρωπαϊκού σχεδίου;
Φαίνεται όχι τόσο να παραπαίει όσο να είναι ολοκληρωτικά χρεοκοπημένη, υπογραμμίζει ο Guardian.
Ο Εμανουέλ Μακρόν διόρισε την Παρασκευή νέο πρωθυπουργό, τον πιστό κεντρώο σύμμαχό του Φρανσουά Μπαϊρού, ο οποίος γίνεται ο τέταρτος πρωθυπουργός της Γαλλίας φέτος και θα έχει το δύσκολο έργο να προσπαθήσει να συγκροτήσει μια σταθερή κυβέρνηση μετά την κατάρρευση την περασμένη εβδομάδα της συντομότερης κυβέρνησης της χώρας από το 1958.
Στο μεταξύ, το δημόσιο έλλειμμα της Γαλλίας αναμένεται να ξεπεράσει το 6,1% του ΑΕΠ φέτος, υπερδιπλάσιο του ορίου της ευρωζώνης- το δημόσιο χρέος είναι 110% του ΑΕΠ και αυξάνεται- και οι αγορές ομολόγων αξιολόγησαν αυτό το μήνα τη Γαλλία ως οριακά λιγότερο αξιόχρεη από την Ελλάδα.
Στη Γερμανία, από την άλλη πλευρά, ο εύθραυστος συνασπισμός υπό την ηγεσία της κεντροαριστεράς που βρίσκεται στην εξουσία τα τελευταία τρία χρόνια κατέρρευσε τον περασμένο μήνα κάτω από το βάρος των ιδεολογικών του αντιφάσεων και την πίεση των πολλαπλών κρίσεων που προκλήθηκαν από την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Όποιος και αν γίνει καγκελάριος μετά τις εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη χειρότερη μεγάλη οικονομία του κόσμου, η οποία μαστίζεται από το υψηλό κόστος ενέργειας και εργασίας, καθώς και από τη γραφειοκρατία, τις καταρρέουσες υποδομές και την αργή ψηφιακή επέκταση.
Η επιβράνδυση με τον βασικό εμπορικό εταίρο Κίνα έχει επίσης επιφέρει πλήγμα στις γερμανικές εξαγωγές, ένα παραδοσιακό πλεονέκτημα, ενώ η εξαιρετικά σημαντική αυτοκινητοβιομηχανία έχει καθυστερήσει να αναπτύξει ελκυστικά ηλεκτρικά οχήματα (EV) και τώρα αντιμετωπίζει την απειλή μεγάλων αμερικανικών δασμών υπό τον Ντόναλντ Τραμπ.
Με τη Γαλλία να μην μπορεί να διεξάγει νέες βουλευτικές εκλογές μέχρι τον Ιούλιο και τη Γερμανία να μην έχει ενδεχομένως νέα κυβέρνηση μέχρι τον Ιούνιο, ο πολιτικός αναβρασμός στην κορυφή των δύο χωρών με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ΕΕ θα δυσχεράνει αναπόφευκτα τη λήψη αποφάσεων στην ΕΕ, παρατηρεί ο Guardian.
Η Γαλλία και Γερμανία θεωρούνται ο βασικός άξονας ισχύος της ΕΕ που καθοδηγεί την πολιτική και καθορίζει τα κύρια σημεία της ατζέντας της.
O Guardian συνεχίζει, γράφοντας ότι «δεν είναι δύσκολο κανείς να καταλάβει πώς έφτασαν σε αυτό το σημείο, ωστόσο, το να υπολογίσει πώς η Γαλλία και η Γερμανία θα μπορούσαν να βγουν από το συνεχιζόμενο πολιτικό και οικονομικό σπιράλ της καταστροφής τους, δεν είναι τόσο εύκολο.
Σύμφωνα με τον Guardian, σε περίπτωση που ο Σολτς χάσει την ψηφοφορία των βουλευτών, Γερμανός πρόεδρος Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ θα διαλύσει το κοινοβούλιο και η Γερμανία θα ξεκινήσει επίσημα προεκλογική εκστρατεία που θα διακοπεί από τις διακοπές των Χριστουγέννων.
Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, επόμενος ηγέτης της Γερμανίας θα μπορούσε να είναι ο Φρίντριχ Μερτς, ένας μακροχρόνιος αντίπαλος της Άνγκελα Μέρκελ, που έμεινε στη «σκιά» της, κατά τη διάρκεια της 16ετούς θητείας στην καγκελαρία. Ο ίδιος έχει υποσχεθεί να βγάλει την Γερμανία από μια βαθιά οικονομική ύφεση, ενώ έχει υιοθετήσει μια πιο σκληρή γραμμή για την άμυνα, τη Ρωσία και τη μετανάστευση.
Αλλά επειδή η κεντροδεξιά συμμαχία CDU/CSU του Μερτς, εφόσον έρθει πρώτη, έχει ελάχιστες πιθανότητες να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία, η επιλογή του εταίρου του συνασπισμού θα αποδυναμώσει αναπόφευκτα τα οικονομικά μεταρρυθμιστικά του σχέδια -σημειωτέον, όλα τα μεγάλα κόμματα έχουν αποκλείσει τη συνεργασία με την ακροδεξιά.
Από την άλλη, η Γαλλία διανύει τη χειρότερη περίοδο πολιτικής αστάθειας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην απόφαση του Μακρόν να διαλύσει το Κοινοβούλιο, αφού οι δυνάμεις του ηττήθηκαν από τον ακροδεξιό Εθνικό Συναγερμό (RN) της Μαρίν Λεπέν στις ευρωεκλογές της περασμένης άνοιξης.
«Το δεύτερο εξάμηνο του 2025 θα πρέπει να δούμε μια αναζωογονημένη γαλλογερμανική μηχανή»
Η Γαλλία φαίνεται να έχει «πάρει το μάθημα» ότι χρειάζεται «μια αξιόπιστη, αργή, δημοσιονομική σύσφιξη», δηλώνει ο οικονομολόγος Τζον Σπρίνγκφορντ του Κέντρου Ευρωπαϊκών Μεταρρυθμίσεων. Η Γερμανία, η οποία χρειάζεται φορολογικές μεταρρυθμίσεις και μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, καθώς και δημόσιες επενδύσεις για να αυξήσει τις δαπάνες, δεν έχει κάνει ακόμη αυτό το βήμα, τονίζει.
Στην ΕΕ, ωστόσο, ορισμένοι αναλυτές είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι. «Είναι πρόωρη η άποψη ότι η Γαλλία και η Γερμανία έχουν ξοφλήσει» υποστηρίζει ο Mujtaba Rahman της εταιρείας συμβούλων Eurasia Group. «Μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του επόμενου έτους, θα πρέπει να δούμε μια αναζωογονημένη γαλλογερμανική μηχανή». Η επίσπευση των εκλογών στη Γερμανία για τον Φεβρουάριο ήταν «πολύ θετική», συνεχίζει: «Θα έχουμε σαφήνεια νωρίτερα μέσα στη χρονιά, έναν πιο συνεκτικό συνασπισμό και έναν πιο σκεπτικιστή καγκελάριο απέναντι στη Ρωσία. Και ο Μερτς και ο Μακρόν θα είναι πολύ πιο ευθυγραμμισμένοι στα μεγάλα ζητήματα απ’ ό,τι ήταν ο Μακρόν και ο Σολτς».
Τα εσωτερικά προβλήματα του Μακρόν δεν θα εξαφανιστούν από τη μια μέρα στην άλλη. «Αλλά φαίνεται να υπάρχει μια αίσθηση της εθνικής ευθύνης να σχηματίσει μια κυβέρνηση, να περάσει έναν προϋπολογισμό και να παράσχει την ελάχιστη σταθερότητα που χρειάζεται η Γαλλία -και που χρειάζεται η Ευρώπη από τη Γαλλία» υπογραμμίζει ακόμη, εκτιμώντας ότι ο γαλλογερμανικός άξονας υπό τους Μακρόν και Μερτς έχει βάσιμα ελπίδες να αποτρέψει τα χειρότερα για την Ευρώπη.
Πηγή: Guardian
