• Ο Bryan Jump, διαγνώστηκε με καρκίνο του παγκρέατος σε ηλικία 24 ετών, αφού υπέφερε από έντονο κοιλιακό πόνο και εμετούς για χρόνια, με τη διάγνωση αρχικά να απορρίπτεται ως πεπτικά έλκη λόγω στρες.
• Μετά από μια σειρά ιατρικών εξετάσεων και βιοψία, επιβεβαιώθηκε ότι είχε σπάνια μορφή καρκίνου του παγκρέατος, και υποβλήθηκε σε χημειοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση και ακτινοβολία, αντιμετωπίζοντας σοβαρές παρενέργειες και τον περιορισμό της υποστήριξης λόγω της πανδημίας COVID-19.
• Σήμερα, τρία χρόνια μετά τη διάγνωση, θεωρείται ελεύθερος από τον καρκίνο, αν και η πρόγνωση του συγκεκριμένου τύπου καρκίνου είναι περιορισμένη, και ο ίδιος είναι αποφασισμένος να ξεπεράσει τις στατιστικές.

Ο καρκίνος του παγκρέατος, που αντιπροσωπεύει το 3% όλων των περιπτώσεων καρκίνου και το 7% των θανάτων που σχετίζονται με καρκίνο στις ΗΠΑ, αποτελεί μια σοβαρή μορφή καρκίνου , όπως τονίζεται από την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία. Ωστόσο ένας νεαρός ασθενής κατάφερε να είναι υγιής τρία χρόνια μετά τη διάγνωση της νόσου.

Για αρκετά χρόνια, ο Bryan Jump από τις ΗΠΑ βίωνε έντονο πόνο στην κοιλιά και επίμονα επεισόδια εμετού. Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων, ακόμη και η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ είχε ως αποτέλεσμα ώρες αδιαθεσίας την επόμενη μέρα, μια αντίδραση που τον μπέρδευε αφού δεν ποτέ δεν έπινε πολύ ή τακτικά.

Καρκίνος στο πάγκρεας: Το διαδικτυακό τεστ των 2 λεπτών που αποκαλύπτει εάν κινδυνεύετε

Ο πόνος έγινε τόσο εξουθενωτικός σε ένα σημείο που βρέθηκε στο νοσοκομείο. Η διάγνωση ήταν πεπτικά έλκη λόγω στρες. Τα συνταγογραφούμενα παυσίπονα πρόσφεραν προσωρινή ανακούφιση, αλλά ήταν απλώς μια προσωρινή λύση σε ένα πρόβλημα που ήταν πολύ πιο περίπλοκο από ό,τι ο ίδιος ή οι γιατροί συνειδητοποιούσαν εκείνη τη στιγμή.

Το 2019, σε ηλικία 23 ετών, αυτά τα πολύ γνωστά συμπτώματα επανεμφανίστηκαν. Αντιμέτωπος με τη ζοφερή πραγματικότητα της ανεπαρκούς ασφάλισης υγείας, υπέμενε τα βάσανα σιωπηλά. Το κόστος της φροντίδας ήταν ένα πολύ μεγάλο εμπόδιο, που τον ανάγκασε να απορρίψει τις επείγουσες εκκλήσεις των γύρω του να ζητήσει βοήθεια.

Οι ατελείωτες εξετάσεις που οδήγησαν στη διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος

«Μην με πας στο νοσοκομείο εκτός αν με βρεις αναίσθητο», έλεγε στους οικείους του, έχοντας, ωστόσο, πλήρη επίγνωση της οικονομικής επιβάρυνσης που θα επιβάλει μια τέτοια επίσκεψη. Αυτός ο κύκλος πόνου και απροθυμίας συνεχίστηκε έως ότου η μητέρα του επέμενε να ελεγχθεί.

Αυτό που ακολούθησε ήταν μια ανελέητη αναζήτηση απαντήσεων για έξι έως επτά εβδομάδες μέσα από έναν λαβύρινθο ιατρικών εξετάσεων και διαδικασιών. Η αιμοληψία, οι αξονικές και μαγνητικές τομογραφίες και πολλά άλλα ζωγράφισαν μια εικόνα που μπέρδεψε ακόμη και έμπειρους επαγγελματίες υγείας. Μια μάζα στο πάγκρεας του υποδείκνυε μια πιθανή αιτία. Ωστόσο, η ιδέα του καρκίνου, ιδιαίτερα σε αυτή την ηλικία, απορρίφθηκε εντελώς. «Πρέπει να είναι κύστη», του είπαν.

Μόλις διενεργήθηκε βιοψία τον Απρίλιο του 2020, όταν ο Bryan ήταν 24 ετών, αποκαλύφθηκε η πραγματική φύση της κατάστασής του. Έτσι έμαθε ότι είχε καρκίνο του παγκρέατος και συγκεκριμένα μια σπάνια μορφή (Acinar cell carcinoma) που επηρεάζει λιγότερα από 1.000 άτομα παγκοσμίως κάθε χρόνο.

Η αποκάλυψη έφερε σοκ και φόβο, ωστόσο παρείχε επίσης μια αίσθηση ανακούφισης. Για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, υπήρχε ξεκάθαρος εχθρός και σχέδιο επίθεσης. «Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν πως επιτέλους ξέρω ποια είναι τα επόμενα βήματά μου. Ξέρω πώς προχωράμε με αυτό», περιγράφει ο ίδιος μιλώντας στο The Healthy.

Θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19

Αφού κατάλαβε ότι είχα καρκίνο στο πάγκρεας, υποβλήθηκε σε μια επιθετική σειρά χημειοθεραπείας, χειρουργικής επέμβασης και ακτινοβολίας. Οι παρενέργειες ήταν σκληρές, με έντονη ευαισθησία στο κρύο, που κάνει ακόμη και μια γουλιά κρύου νερού επώδυνη, μαζί με αδυσώπητη ναυτία που οδηγούσε σε καθημερινές κρίσεις εμετού.

Ποιες μορφές καρκίνου παρουσιάζουν αύξηση στις γυναίκες κάτω των 35 ετών – Πώς θα προστατευθούν

Η χειρουργική επέμβαση ακολούθησε την αρχική χημειοθεραπεία, μια διαδικασία που αφαίρεσε ολόκληρο το πάγκρεας, τη χοληδόχο κύστη, τη σπλήνα και 45 λεμφαδένες που είχαν φτάσει από τον αφαλό μέχρι τον λαιμό του.

Επιπλέον, η πανδημία COVID-19 πρόσθεσε ένα στρώμα απομόνωσης στην όλη κατάσταση, περιορίζοντας την υποστήριξη που μπορούσε να λάβει. «Έπρεπε να κάνω τις χημειοθεραπείες μου μέχρι τη χειρουργική επέμβαση μόνος μου, αλλά χάρη στην κατανόηση του χειρουργού μου, οι γονείς μου μπόρεσαν να είναι μαζί μου μετά την επέμβαση», αναφέρει ο ασθενής.

«Συνέχισα να παλεύω αφού έμαθα ότι είχα καρκίνο στο πάγκρεας»

Βγήκε από το χειρουργείο όχι μόνο σωματικά καταβεβλημένος, αλλά και αντιμέτωπος με μια νέα πραγματικότητα ως «διαβητικός», μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη ρύθμισης του σακχάρου στο αίμα λόγω της αφαίρεσης του παγκρέατος.

Δεν υπέφερε απλώς από την έλλειψη παραγωγής ινσουλίνης όπως ένας διαβητικός τύπου 1 –δεν υπήρχε καμία απολύτως ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα.

Ο απόηχος της χειρουργικής επέμβασης, καθώς και άλλοι δύο μήνες χημειοθεραπείας, έφεραν έναν κύκλο ναυτίας, πτώσης του σακχάρου στο αίμα, γαστροπάρεσης και σημαντικής απώλειας βάρους – έφτασε τα 42 κιλά – αλλά συνέχισε να αγωνίζεται τροφοδοτούμενος από την ακλόνητη αγάπη και υποστήριξη από τους ανθρώπους γύρω του.

«Τα τελευταία στάδια της θεραπείας μου εκτυλίχθηκαν με τρεις μήνες ακτινοβολίας στις αρχές του 2021, σηματοδοτώντας το τέλος της προγραμματισμένης θεραπείας μου και την αρχή μιας νέας πρόκλησης: Να συνεχίσω τη ζωή μου στον απόηχο μιας ταραχώδους μάχης με τον καρκίνο του παγκρέατος», κατέληξε ο Bryan.

Καρκίνος: Νέα θεραπεία με νανοσωματίδια συρρικνώνει και εξαλείφει τους όγκους του παγκρέατος

Σήμερα, έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε που οι γιατροί τον θεώρησαν ελεύθερο από τον καρκίνο, ωστόσο, η συγκεκριμένη διάγνωση έχει μια πρόγνωση που δεν ξεπερνά το όριο επιβίωσης των οκτώ ετών. Ο ίδιος πιστεύει ότι θα ξεπεράσει αυτόν τον αριθμό.